రామలింగడు - మామిడి పండ్లు

కృష్ణదేవరాయలు గారు ఒక సారి సభలో వారందరిని యిలా అడిగారు. " మా తల్లిగారు, చనిపోయే ముందు ఆకరి కోరికగా మామిడి పండ్లు తినాలని ఉంది తెప్పించు అని. కాని అది చలికాలం. రాజునైయుండి కూడా ఆమె కోర్కె తీర్చ లేక పోయాను. ఆవిడ ఆత్మ శాంతికి ఏమి చేయాలో ఎవరైనా సలహా చెప్పండి ".

అప్పుడు కొందరు పండితులు, బాధ పదకండి రాజా, ఇది చాలా సులభం. మీ అమ్మ గారి పేరుమీద మనిషికి రేండు బంగారు మామిడి పండ్లు పంచండి. దానితో ఆవిడ ఆత్మ సాంతిస్తుంది అని.

రాజు గారు ఖజానా లోని బంగారమంతా, బంగారు మామిడి పండ్ల తయారీకి వినియోగించారు. ఆరోజు రానేవచ్చింది. అందరూ ఐకమత్యంగా వరసలు దీరి నిలుచున్నారు బంగారు మామిడి పండ్ల కోసం. అంతలో రామలింగడు వచ్చి మహారాజా, నాదొక మనవి, మీ తల్లి ప్రేమ చాలా గొప్పది. మా తల్లి గారు కూడా ఈ మద్యనే కాలం చేశారు, ఆవిడ ఆఖరి కోర్కె తీర్చడం నా బాధ్యత. కనుక దయచేసి మీవద్ద పండ్లు పుచ్చుకున్న వారిని నా దానం కూడా గ్రహించమని ఆజ్ఞాపించండి. రాయలు వారు అలాగే ఆజ్ఞాపించి, రామలింగా మీ తల్లిగారి చివరి కోర్కె ఏమిటి అని అడిగారు.
మా తల్లిగారికి మోకాళ్ళ నొప్పులు ఉండేవి, చాలా వైద్యాలు చేయించాను, ఏదీ పనిచేయలేదు, వాతం తగ్గడానికి వళ్ళంతా వాతలు పెట్టించుకోమని ఎవరో చెబితే నన్ను వాతలు పెట్టించ మంది. చూస్తూ చూస్తూ, కన్నతల్లికి ఎలా వాతలు పెట్టించడమా అని సంశయించాను, ఈలోగా ఆవిడ ఆఖరి కోరిక తీరకుండా చనిపోయారు. కనుక మీ రెండు బంగారు మామిడి పండ్లతో పాటు, నా పది వాతలు గ్రహించాలి ప్రభూ.

నీతేంటంటే, ఏ రూలైనా అందరికీ సమానమే.